Assassin ها قاتلانی فاقد عاطفه و بی رحم هستند که به هیچ کسی رحم نخواهند کرد ولی در نسخه دوم این سری بازی ها، یوبی سافت این سناریوی بی رحمی را تغییر داد و کمی عواطف را با بازی خود مخلوط کرد که در نگاه اول مورد انتقاد هواداران قرار گرفت ولی این کار یک ایده نو و جالب به حساب می آمد. الطایر اولین شخصیت اصلی ساخته دست استدیو Ubisoft Montreal برای سری Assassin’s Creed می باشد، وی یک جوان عرب بود که سعی داشت با اطاعت کردن از دستورات فرمانده خود جلوی جنگ بین عرب ها و مسیحیان (جنگ های صلیبی) را بگیرد و می بایست در این راه ۹ نفر از سران این دو جبهه را از بین می برد ولی پس از مدتی فهمید که رئیس خود نیز اصلی ترین فردیست که نمی گذارد این جنگ پایان یابد.
داستان این نسخه چند سال پس از وقایع نسخه Brotherhood رخ می دهد، سال ۱۵۱۱ بعد از میلاد مسیح می باشد و اتزیو که یکی از نوادگان الطایر است در سنی حدود ۵۰ سالگی به سر می برد و دیگر برای خود یک اساسین با تجربه شده است و می تواند هر دشمنی را از پای در آورد. وی به سرزمین آب و اجدادی خود یعنی قسطنطنیه (ترکیه) باز می گردد تا دلیل مرگ الطایر را بیابد، در طول بازی صحنه هایی از جَد خود را مشاهده می کند که یاد آور صحنه هاییست که الطایر در آنجا حضور داشته است. حال در اینجا اتزیو باید با حکومت عثمانی دست و پنجه نرم کند و به جنگ بین اساسین ها و تمپلار ها خاتمه دهد. قلعه اجدادی اساسین ها در این بازه از تاریخ به دست تمپلارهای عثمانی افتاده است و اتزیو نیز کلید فاش شدن تمامی این اتفاقات و چگونگی مرگ الطایر است. از سوی دیگر، داستان دزموند مایلز هم ادامه می یابد، از جایی که او با Hidden Blade خود شخصیت لوسی را به قتل می رساند و همچنین مشتاق است که بداند در گذشته چه اتفاقاتی برای اجدادش افتاده است.
